مسلماً دیزاین و طراحی کابین آسانسور در مجتمع های بزرگ و ساختمان های بزرگ از اهمیت خاصی برخوردار است، چون اولین قسمتی است که مهمان ها و ساکنین مجتمع پس از ورود به ساختمان آن را می بینند. بدین منظور زیبایی هرچه تمام طرح های کابین، جلوه اولیه و کلی ساختمان را تعیین خواهد کرد و به نوعی نشان دهنده معماری و دیزاین داخلی خواهد بود.
اهمیت کابین آنجا مشخص می‌شود که مسافران با آن مرتبط هستند لذا سلامت و ایمنی آن ضروری می باشد.
Cabin در واقع به اتاقک فلزی تلقی می گردد که به منظور جابجایی عمودی افراد و یا بار در درون چاهک آسانسور به سمت طبقات استفاده می شود و بر طبق میزان ترافیک طبقه و گنجایش افراد در نظر گرفته می شود.
کابین (اتاقک آسانسور) از سه جزء کلیدی یعنی: یوک (چارچوب)، دیواره (سقف، دکوراسیون درونی کابین، کاور های درونی، دیواره های کناری، کف) و سکو (قسمت جایگیری بار یا مسافر) تشکیل شده است.
درب اصلی کابین اغلب نقش محافظت از افراد و پیشگیری از آسیب‌های احتمالی ناشی از تماس مسافر با دیواره چاهک در حین حرکت آسانسور را بازی می کند.
چارچوب، تشکیل شده از دو بخش چارچوب بالایی و پایینی بوده که تمامی نواحی کابین آسانسور را در بر می‌گیرد. به عبارتی کلیه وزن بار، مسافر و کابین به وسیله چارچوب ها به سیم بکسل منتقل می گردد.
در هنگام انتخاب کابین چه مواردی مهم است
- تامین ایمنی و سلامت مسافران
- دیزاین زیبا و منحصر به فرد کابین
مشخصات فنی کابین آسانسور
- دیواره‌های کابین اغلب از متریال ورق فولادی با ضخامت بیش از 1.5 میلیمتر و در سایر نواحی مثل سقف و کف با ضخامت بالای 2 میلیمتر تولید می گردد.
- دیواره ها اغلب به فرم تکه هایی با عرض 30 تا 40 سانتی متر به اندازه طول و ارتفاع کابین ساخته و تعبیه می گردند. بدنه را اغلب به صورت ورق های تکه تکه در نظر می گیرند تا مونتاژ و نصب در داخل چاهک راحت تر انجام گیرد.
- تکه ها حداقل به میزان 3.5 سانتی متر فرم برگشتی (دو لایه) دارند تا علاوه بر پیچ و مهره شدن راحت تر سبب تقویت دیواره ها نیز شوند. به طور معمول ارتفاع کابین را دو متر در نظر میگیرند.
- فاصله بین ناحیه درونی دیواره چاهک آسانسور با کابین بین 2 تا 5 سانتی متر در نظر گرفته می شود. طبق استانداردهای از پیش تعیین شده EN81 سقف کابین می بایست به شکلی ساخته شود که تحمل وزن حداقل دو نفر را بدون کوچکترین انحرافی داشته باشد.
- جنس کف آسانسور از ورق های فولادی می باشد. البته به منظور کم نمودن سر و صدا گاهی از چوب در کف بهره برده می‌شود و یا گاهی می‌توان به منظور دیزاین زیباتر از سرامیک، کفپوش ضد خش و یا گرانیت نیز استفاده نمود که تمامی موارد در صورت صلاحدید معمار یا درخواست کارفرما امکان پذیر است.
- گاهی در تولید بدنه کابین آسانسور با توجه به کارکرد و فضای کاربری آن از کاور های ام دی اف یا استیل بر روی چوب های نئوپان بهره برده می شود.
- بر اساس استانداردهای فنی، نواحی مهم کابین یعنی سقف، دیواره و کف باید از نظر مکانیکی محکم شوند.
- ویژگی اصلی کابین پایداری آن در برابر نیروهای اعمال شده در حین حرکت و یا انجام پاراشوت (ترمز ایمنی) و یا در مواردی مثل ضربه گیری ته چاه است. و از این نظر می بایست اطمینان پیدا کرد که اتاقک، سقف، چارچوب ها و کفشک ها توانایی مقاومت در برابر نیروهای وارده را دارند.
طبقه بندی کابین آسانسور از لحاظ درب اتاقک
- اتاقک(کابین) بدون درب
- اتاقک با درب نیمه اتوماتیک تلسکوپی
- اتاقک با درب تمام اتوماتیک سانترال
- اتاقک با درب تمام اتوماتیک تلسکوپی
این حالت ها می توانند به شکل دو،سه و یا چهار لته و یا به شکل های سینوسی، اتوبوسی و … تعبیه گردند.
طبقه بندی کابین آسانسور از لحاظ دیزاین داخلی
- اتاقک و دیزاین تمام استیل
- اتاقک و دیزاین فرمیکا استیل (بر اساس قوانین جدید استانداردی این نمونه منسوخ شده است)
- اتاقک و دیزاین ام دی اف استیل
- اتاقک و دیزاین تمام استیل دودی طرح دار و طلایی
- اتاقک و دیزاین کابین پاناروما (شیشه ای)، معمولاً در نمای ساختمان ها و یا مجتمع های تجاری بهره نصب می شود.
- اتاقک با کف سنگ یا پارکت و دیواره هایی از جنس گالوانیزه، اغلب به منظور بالابر و یا به شکل موقتی در ساختمان ها کاربرد دارد
موارد کلیدی در حین ساخت کابین آسانسور
- دیوار اتاقک می بایست واجد حداقل یک و نیم میلیمتر ضخامت باشد.
- حداقل ضخامت در نظر گرفته شده برای کف و سقف اتاقک دو میلی متر است.
- ناحیه کف اتاقک می بایست غیر قابل اشتعال بوده و مقاومت قابل قبولی در مقابل نیروهای وارده به واسطه بار و مسافر را دارا باشد.
- لازم است درون اتاقک در فرم ایستاده دائماً روشن باشد و در هنگام استندبای نیز فاقد نور نباشد( با نور کم روشن شود)
- تمامی دکمه های اضطراری و یا هشدار باید در انتهایی ترین قسمت دکمه ها تعبیه شده باشند ( یعنی ارتفاعی حدود 89 سانتی متر)
- اولین سری دکمه حداکثر از کف در ارتفاع 137 سانتی متری نصب گردد.
- بر طبق استاندارد EN-81 به طور میانگین، سطح مورد نیاز برای ایستادن عمودی یک نفر در درون کابین 0.28 متر مربع لحاظ گردد.
- به جز درب اصلی ورودی، سایر منافذ( تهویه هوا، دریچه اضطراری) باید بسته باشند.
- اتاقک حتماً باید در تراز تمامی طبقات متوقف شود و حتی در حین ورود و خروج مسافر نیز در تراز دقیق طبقه منتظر بماند.
- وزن اصلی کابین آسانسور را می بایست بر اساس قدرت و توانایی موتور آسانسور مشخص کرد.
- چنانچه کابین به منظور حمل مسافر تولید گردد توانایی جابجایی 4، 6، 8، 10 و 12 نفر را دارد.
- چنانچه به منظور جابجایی بار تولید شود اغلب قادر به جابجایی 10، 13، 21 نفر و یا بیشتر خواهد بود.
- رایج ترین انواع کابین های مجتمع ها بین 4 الی 8 نفر ظرفیت دارد.
