هنگامی که آسانسور ها به عنوان یک ابزار کار آمد و ضروری اختراع شدند، همه آن ها نیاز به یک سیستم حرفه ای جهت کنترل سرعت خود داشتند. آسانسور های اولیه که به وسیله یک بالا بر کنترل می شدند، دارای سرعت متعادلی بودند که اغلب به وسیله یک طناب در سیستم هیدرولیک آسانسور کنترل می شدند. اما خیلی مواقع پیش می آمد که بالا بر دچار مشکل شود، در نتیجه آسانسور با سرعت بسیار زیادی شروع به حرکت می کرد و جان مسافران را به خطر می انداخت. با توجه با این مسئله، نیاز به یک سیستم جهت کنترل سرعت آسانسور به شدت احساس می شد. همچنین سیستمی لازم بود که در مواقع خطر، قطعات ایمنی آسانسور را فعال کند.
جهت اختراع همچین سیستمی، افراد بسیاری در طول سال های زیادی تلاش کردند که در ادامه مطلب تلاش های آن ها را برایتان خواهیم آورد. اما در نهایت یک سیستم گاورنر آسانسور تولید شد که اغلب در کف یا داخل چاه آسانسور قرار می گیرد و هنگام بیش تر شدن سرعت آسانسور نسبت به حد معمول خود، شروع به کار خواهد کرد و به وسیله قطعات ایمنی، آسانسور را متوقف کرده یا سرعت آن را کنترل می کند.
نحوه کارکرد سیستم گاورنر آسانسور
سیستم گاورنر آسانسور، تقریبا در انواع مختلف آسانسور ها مخصوصا آسانسور های کششی مورد استفاده قرار می گیرد. گاورنر در حقیقت یکی از قطعاتی می باشد که ایمنی را برای آسانسور شما به ارمغان می آورد. اگر کابین آسانسور، از سرعت مشخص شده خود تجاوز کند، گاورنر حرکت کرده و به وسیله یک طناب به نام طناب گاورنر، چرخ دنده ایمنی آسانسور را درست بر روی کابین فعال خواهد کرد تا هر چه سریع تر حرکت تند کابین متوقف شود و جان مسافران در امان باشد.
ساخت اولین سیستم گاورنر آسانسور
- سال 1878: اولین سیستم گاورنر آسانسور، به طور دقیق در سال ۱۸۷۸ توسط Hill ثبت اختراع شد و سپس درام گاورنر آسانسور از آن نقطه آغاز شد. این سیستم با استفاده از یک تنظیم کننده وات درست شده است و به وسیله یک مدل از سیستم قفسه و پینیون به حرکت در می آید. کار کرد آن به این شکل بود که سیستم گاورنر آسانسور، از یک اهرم که بر روی آن مفصل بندی شده است، یک قلاب را آزاد می کند و باعث نگه داری فنر می شود که در نتیجه موجب فعال شدن قفل کابین بر روی قسمت راهنما ها خواهد شد.
- سال 1883: نمونه دیگری توسط J. Singer در سال ۱۸۸۳ اختراع شد، کارایی تقریبا مشابهی نسبت به قبلی داشت و به وسیله طنابی که به دور قرقره گاورنر چرخیده و سپس به کابین توسط یک قرقره بازگشتی رسیده است، تا کابین به وزن تعادل برسد، کار می کند.
- سال 1884: مدل دیگری از سیستم گاورنر آسانسور که در سال ۱۸۸۴ به وسیله P. Adams تولید شد نیز تقریبا مشابه نمونه های سابق بود با این تفاوت که تنظیم کننده های سرعت به وسیله چند چرخ دنده درگیر شده و شروع به حرکت می کند. بعد از رسیدن به سرعتی که جهت حرکت آسانسور، مورد نظر می باشد. سیستم‌گاورنر آسانسور یک اهرم را آزاد می کند که موجب کشیده شدن تسمه ها درست بر روی دیسک ها شده تا کابین را متوقف کنند و در نتیجه سیستم گاورنر آسانسور، یک ترمز از طریق اصطکاک را راه اندازی خواهد کرد.
- سال 1888: در اواخر سال ۱۸۸۸ اختراعی پدید آمد، تقریبا به نمونه های حال نزدیک تر می شویم. این مدل از سیستم گاورنر آسانسور، با استفاده از دو وزنه که دارای قرقره بودند، به مرکز فنر وصل می شدند و می چرخیدند. زمانی که سرعت آسانسور افزایش می یافت، وزنه ها سعی در خنثی کردن نیروی فنر داشتند. به دلیل وجود نیروی اصطکاک بر روی قرقره، طناب مانع از حرکت کابین شده و در نتیجه یک درام به چرخش در می آید و موجب کنترل سرعت آسانسور می شود.
- سال 1904: پس از سال ها اختراعاتی یکسان اما با وات های متفاوت اتفاق افتاد که همگی تقریبا کارکرد های یکسانی در آسانسور داشتند. تا سال ۱۹۰۴ که اولین محدود کننده سرعت اختراع شد. نمونه های قبلی اغلب توانایی متوقف کردن اسانسور را داشتند اما این مدل رفته رفته توانست سرعت آسانسور را محدود و کنترل کند.
- سال 1916: در سال ۱۹۱۶ یک نمونه ای از سینماتیک وصل شده به دو وزن معکوس به وجود آمد که هنگام دخالت آن در کارکرد اسانسور، طناب به وسیله اصطکاک و شیار های قرقره را به وسیله دو فک مسدود می کرد.
سیستم گاورنر آسانسور های امروزی
با طی کردن تمامی مراحل بالا در طول سال های زیاد، در نهایت به سیستم گاورنر آسانسور های امروزی دست پیدا کردیم که با استفاده از ساختار جرم پرسی عمل می کند. یک جرم بر روی پروفیل بادامی در حال حرکت است. زمانی که به بیشترین سرعت خود دست یافت، چرخیدن قرقره را مسدود می کند و به وسیله یک شیار، مانع حرکت با سرعت بیش تر می شود. گرچه هنوز هم خیلی ها در حال تکامل بخشیدن به این سیستم هستند. آن ها با کاهش جرم موجود، افزایش اصطکاک و کم کردن نویز آن، سعی در افزایش کار آمدی این سیستم دارند.
سوالاتی که در رابطه با گاورنر ممکن است برایتان پیش بیاید:
1) آیا آسانسور های هیدرولیکی نیز دارای سیستم گاورنر می باشند؟
آسانسور های هیدرولیکی که کابل دار هستند (آسانسور هیدرولیکی کابل دار)، برای جا به جایی کابین از کابل ها و پیستونی که به یک شیار وصل شده است استفاده می کنند. با توجه به این که کابین آسانسور، تنها به وسیله یک کابل نگه داری شده است، در نتیجه وجود سیستم گاورنر آسانسور برای افزایش ایمنی آن ضروری می باشد.
2) آیا استفاده از سیستم گاورنر در ساختار آسانسور ضروری است؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که یکی از ضروری ترین سیستم ها در ساختار آسانسور، گاورنر می باشد. طبق دستورالعمل نصب آسانسور اروپا برای نصابان، جهت رعایت ایمنی مسافران و جلوگیری از تجاوز سرعت آسانسور از مقدار استاندارد آن، داشتن گاورنر برای آسانسور ها لازم و ضروری می باشد.
3) مزایای سیستم گاورنر آسانسور چیست؟
ایمنی بالا: هنگام سقوط آسانسور، اگر سرعت آن کنترل نشود و به طور وحشتناکی بیش تر شود، امکان آسیب به مسافران و خود سیستم آسانسور به شدت بالا می رود. آسانسور شما با استفاده از سیستم گاورنر متوجه سرعت بالای آن می شود و از طریق فرمان به ترمز ایمنی باعث توقف آسانسور می شود و از این اتفاق جلوگیری می کند.
امیدواریم با خواندن مطالب بالا به اهمیت وجود گاورنر در سیستم آسانسور خود پی برده باشید و با انواع کارکرد و مدل های مختلف آن آشنا شده باشید.
